'n Versameling mooi woorde
"sy is eenvoudig 'n onvoltooid teenwooordige tyd, 'n boek wat mens in die middel begin lees en waarvan omslag, titelblad, begin en slot makeer.
Wát ek van haar het, is 'n warboel indrukke:
flardes van gesprekke, onsamehangende droombeelde, fantasieë, bygeloof, begeertes, heerlike heidense onskuld, leuns, klein gebare, drifte, lang pouses, onredelike vrese en vrae, miskien 'n houding van die kop, 'n trekkie van die lip, 'n lag, 'n obsene woord.
Herinneringe van haar is nooit 'gedagtes' nie, maar sintuiglike ervarings."
- Uit Die Ambassadeur, André P. Brink
Plant vir my ’n boom André
Ingrid Jonker
plant vir my ’n akkerboom
sodat ek my gestalte kan herken
en dat die eekhorinkies hul akkers kom begrawe
gee vir my ’n hond
met pote wat ek kan soen
snags as jy slaap toornig en goed
moenie dat hul my boom afkap nie
ontwortel verguis versplinter nie
gee hom ’n hemel met blou akkers
maak vir my ’n oop huis
sodat my vensters die dag mag ontdek
groen of goud of grys maar welgeskape
gee dat my hond my liefhê
laat ek hom te vrete kan gee
as jy slaap verby die sterre en spieëls
van my voorkop
Soggens is die strand weer glad en skoon
soos skryfpapier
ek loop vir jou 'n kaalvoet brief van net een reel al langs die see
ek het jou lief
- onbekend
Paternoster
Antjie Krog
ek staan op ’n moerse rots langs die see by Paternoster
die see slat slingers in die lug
liggroen skuim
onverskrokke kyk ek elke donnerse brander
in sy gut voor hy breek
die rots sidder onder my sole
my bo-beenspiere bult
my bekken smyt die aangeleerde gelate knak uit haar uit
se moer ek is rots ek is klip ek is duin
helder sing my borste ’n koperklepgeluid
my hande pak Moordbaai en Bekbaai
my arms skeur ekstaties bo my kop:
ek is
ek is
die here hoor my
’n vry fokken vrou
Van al my liggeel dae
Wilma Stokenstrom
Van al my liggeel dae
teken ek hierdie een op;
dat ek later kan weet hoe swerms
duiwe van die dakke waai,
en dat ek, as ek wil,
later kan lees van 'n liggeel
dag en van jou hier langes my.
Te Stellenbosch
Jy het die moed, meisie
Om rond te slenter soos ’n slet
Kaalvoet en met ’n kortbroek
Deur strate van Stellenbosch
Ongeag die moeë maatreëls van die maatskappy
En tannies wat deur die gordyne tuur
Jy is moeg, meisie
Vir ordentlike ooms met oë van uile
En die bates van die burgerlike bestaan
In herehuise van Stellenbosch
Daarom kronkel jou kort hare ongekam
Bewoë deur die wind
Mirakel
Antjie Krog
ek behoort aan hierdie land
dit het my gemaak
ek het geen ander land
as dié land nie
mateloos is my liefde vir die land
verwikkeld gehard en onomwonde
ek glo nie aan wonders nie maar
die vreedsame vrymaking van my land
was ʼn wonder – onkant en lighoofdig bly
dit by my die weergaloosheid daarvan
bly my by
Fragment
Ingrid Jonker
om nege-dertig het ek jou ontmoet
en volgens voorbepaling met die hand gegroet
wit was die buislig-stilte op die gruis
geslote in verdriet reeds elke huis.
die yl gekantel van 'n rafelende wolk
het jou gedagtes soos 'n stem vertolk:
by ons ontmoeting het jy reeds geweet -
diep in jou oë het jou hart gebreek.
Drink
Ronelda Kamfer
Ek drink som dae te veel
anner dae te min
maar
ek drink nooit genoeg nie
as ek dronk is praat ek te veel
as ek nugter is skryf ek te veel
ek praat of skryf nooit genoeg nie
Ek weet as ek net een ding reg kan doen
sou ek nie so kak gevoel het oor die res nie